Deel 5/5

Hey, hier ben ik weer,vele jaren later. Vandaag ben ik op bezoek geweest bij mijn inmiddels demente   groot-moeder en niet meer weet of ze haar zoon dan wel haar kleinzoon op bezoek heeft. Mijn vader is inmiddels overleden.

Ik ben ook terug geweest naar mij  geboortedorp, Reetveerdegem, samen met mijn zoontje Joeri die nu 5 jaar is. Ik wou graag mijn ooms nog eens ontmoeten. Joeri  wou op de gokkast spelen. Een oom gaf hem wat geld. De jongen haalt er 1500 € uit, maar hij mocht van mij dat geld niet houden. Oom Herman is daarna blij met die geldsom en hij wint ook nog een belspelletje op de radio en krijgt een bon uit de videotheek. Mijn nonkel rijdt mee naar de videotheek en haalt een film van Bambi voor Joeri. Ik ben mijn geboortedorp ontgroeid.

Deel 4/5

Deze morgen heeft mijn vader eindelijk besloten om naar een afkickcentrum te gaan. Mijn nonkels voeren hem naar daar maar als ze daar aankwamen waren ze ladderzat en op het moment dat ze toekomen besloot een psychiatrisch patiënt naar beneden te springen en zelfmoord te plegen. Maar toch weerhoud het mijn vader niet om naar binnen te gaan.

Mijn familie is zeer apart, waartegen in Reetveerdegem nogal wordt opgekeken. Vandaag mag ik niet meer met mijn vriend, Franky, spelen vanwege mijn afkomst.

3 maanden later

Mijn vader mag eindelijk op proefverlof uit de inrichting. Hij is van de alcohol maar is toch veel aangekomen. Mijn nonkels verleiden hem om mee te gaan stappen. Hij gaat toch mee. Ik ga dan maar tv-kijken tot hij terugkomt.

Deel 3/5

Ik ben nu al gewend dat er altijd vrouwen voor de deur staan bij de Verhulstjes. Alle nonkels hebben een typische smaak van vrouwen. Maar vandaag was er een prachtige en gedistingeerde vrouw voor mijn vader Pierre. Maar hij lag nog bij te komen van zijn avondje zuipen van de nacht ervoor. Hij wou niet uit zijn bed komen en vraagt of het soms dat wijf van gisteren is. Uiteindelijk kwam hij ongewassen naar beneden en hij zegt dat hij ze niet kent. Dat klopt want het is een vrouw van de Dienst Jeugdzorg die de woonomstandigheden van mij kwam onderzoeken. Ze vroeg het één en ander aan mij o.a. over mijn moeder. Ik antwoordde dat mijn moeder een hoer was.

 Ik haat mijn moeder en ik wil ze graag weg. Mijn moeder heeft me een harde tijd bezorcht. Ik ben van haar weggelopen toen we op het strand waren. Zij ging in de zee en ik greep mijn kans. Sindsdien heb ik mijn moeder nooit meer gezien.

Deel 2/5

Het komt regelmatig voor dat er een agent langs de deur moet komen, om te vertellen dat er weer een gezinslid in het ziekenhuis ligt door toedoen van zijn geliefde dranken. Vandaag was het nonkel Herman die in het ziekenhuis lag omdat hij besloot nog een te gaan rijden na de “zuipwetstrijd”. Potrel, mijn oom die nog steeds minderjarig is, heeft er de pest in dat hij zelf geen poging mocht wagen. Nu worden er in Reetveerdegem wel vaker aparte wedstrijden gehouden, zoals een naakte wielerwedstrijd. Potrel krijgt een ingeving en begint aan iets wat zijn lust en zijn leven wordt: een drinkwedstrijd op basis van de Tour de France.

2 dagen later

Ook vandaag staat er iemand aan de deur die niet zal weggaan zonder iets mee te nemen. Dit komt omdat geen van de mannen in dit huis een baan heeft en het pensioentje van oma er vaak al snel doorheen is, drinken en gokken de mannen vaak op krediet. Dit blijft nooit lang duren. Er stondt al niet veel meer, nadat vorige week de koelkast werd meegenomen. Vandaag nam de deurwaarder de tv mee.

Deel 1/5

Hallo ik ben Dimitri Verhulst en ik woon in Reetveerdegem bij mijn oma samen met mijn ooms en vader. Vandaag is Rosie Verhulst, mijn tante, teruggekeerd naar Reetveerdegem. Ze is weggelopen van haar man omdat ze mishandelt werd. Ze heeft haar dochter ook meegenomen naar hier. Daarjuist nog kwam ze terug van het café, ik weet dat ze daar zat gevoerd word door André, de kroegloper. Maar ze dreigt mij dat ik het nooit mag vertellen. Voorlopig zie ik haar niet meer.

De volgende dag.

Vandaag ben ik gaan zwemmen met enkele andere kinderen in een mooi vijvertje, het was heel mooi weer. We blijven daar zwemmen tot we de verhalen over Palmier hoorden, die haar kindjes in diezelfde vijver verdronken zou hebben. De hond van Palmier had vandaag ook jongen gekregen. Die hadden wij moeten verdrinken in een zak in de vijver. Ik en de andere kinderen zijn nog altijd zeer bang van die hond.

Achterflap

In 'De helaasheid der dingen' keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren; en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Herman en Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leven volgens het adagium 'God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen'. De helaasheid der dingen is zowel een gevoelige ode aan als een hilarische afrekening met het dorp van een jeugd. Verhulst is een sterk stilist, die met veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt van de eerste tot de laatste bladzijde. 'Hij is een van de grootste, meest woeste talenten van de Vlaamse letteren, die het in zich heft een roman te schrijven zoals een eenentwintigste-eeuwse Louis Paul Boon dat zou doen.'


 Titel: De helaasheid der dingen
Auteur: Dimitri Verhulst
208 bladzijden
Uitgeverij: Uitgeverij Contact