In 'De
helaasheid der dingen' keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in
Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude
zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om
hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak
verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen
thuis komt afleveren; en niet te vergeten de werkloze nonkels Potrel, Herman en
Zwaren, voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die
leven volgens het adagium 'God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen'. De
helaasheid der dingen is zowel een gevoelige ode aan als een hilarische
afrekening met het dorp van een jeugd. Verhulst is een sterk stilist, die met
veel gevoel voor timing en vertelkracht de aandacht van zijn lezers vasthoudt
van de eerste tot de laatste bladzijde. 'Hij is een van de grootste, meest
woeste talenten van de Vlaamse letteren, die het in zich heft een roman te schrijven
zoals een eenentwintigste-eeuwse Louis Paul Boon dat zou doen.'
Titel: De helaasheid der dingen
Auteur: Dimitri Verhulst
208 bladzijden
Uitgeverij: Uitgeverij Contact
Titel: De helaasheid der dingen
Auteur: Dimitri Verhulst
208 bladzijden
Uitgeverij: Uitgeverij Contact

Hey Lennert. Ik vroeg me af in welk vertelperspectief dit boek is geschreven. Ook wou ik graag weten hoe de spanning in het verhaal wordt opgebouwd.
BeantwoordenVerwijderenHet boek is geschreven in een ik-vertelsstandpunt. In het verhaal wordt de spanning niet echt opgebouwd. Er zijn wel een paar spannende situaties.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDag Lennert, ik zou graag de ruimte weten. Zijn er speciale plaatsen in Reetveerdegem waar het verhaal zich afspeelt?
BeantwoordenVerwijderenNoteer ook de bibliografische gegevens van je boek.
BeantwoordenVerwijderen